Rüzgar Eser Dağdan Kente

Göklere sorarsan, şehirler sabıkalı,
Beton duvarlar arasında.
Kuşlar mahpus, insanlar kadar,
Söküyor dişlerini yaşam alanlarının.
Her temel bir kerpeten…
İnsan yığınları arasında kangren günbegün,
Sevgisizlik salıyor, donuk bakışlar…
Yavşanları okşayan rüzgâr,
Toz kaldırıyor çöplüklere varanda…
Leşiyle beslenir diğer hayvanlar, zehir yutmuşlarının.
Günü yaşamak, yarını unutturuyor.
Ağacını söküyoruz,
Dalından koparmak dururken,
Meyvenin…
Dağlarda kaval,
Dağlarda pınar sesi…
Kurt, kuş, sürüngen,
Börtü böcek,
Ot, çiçek,
Hakikatini haykırır evrene,
Düşlerin gerçek oluşunun…
Savaş direnmektir,
Dağlarca dik durmaktır.
Savaş, insanla insan olmayan arasında.
Barış, dağlarda.
Savaş insanlar arasında.
Köylerden, yaylalardan,
Fabrikaların bozmadığı mücavir alanlardan,
Rüzgâr eser, dağdan kente.
Bir buruk kekik kokusu gelir.