Es, ey rüzgâr , es
Kudretinle olursun nefes ,
Ama bu sefer
Yüreğimdeki ateşi söndürmek için es.
Varsın sönsün ateş , varsın kül olsun sevda,
Ve varsın yüz tutsun kalemim kırılmaya.
Öyle ya
Elem içinde yanıp yazmasından evlâ.
Es, ey rüzgâr , es
Es, ki kurusun kalemin mürekkebi,
Varsın götürsün rüzgâr
ne varsa eski yeni..
Kayıt Tarihi : 7.12.2019 04:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!