Rüzğar; belli belirsiz vuruyor cama.
Arasındaki gediklerden belli edip kendini yavaşça sallıyor perdeleri,bir bebeğin yananı okşar gibi.
Bırakmak istiyorum bunları dedigim günleri geride bırakıp,kabullenmek denen olgunun üzerine ''hadi ordan''der gibi...
Boş odada suskularımın aksisedasına,beynimdeki depremlerin bana bıraktığı yıkıntılara,geride kalan onca anının an kadar zamanda geçip koca bir ömrün kaldıramayacağı sonuçlara,düşen; yiten; kendini bile bile çeken; alacakları her şeyi aldıklarından emin olduktan sonra giden yalancı üçüncü şahıslara gülümseyerek bakar gibi...
''Kabullenmek ERDEMDİR yenilğiyi kabullen artık'' der gibi...
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
yıkıntılara,geride kalan onca anının an kadar zamanda geçip koca bir ömrün kaldıramayacağı sonuçlara,düşen; yiten; kendini bile bile çeken; alacakları her şeyi aldıklarından emin olduktan sonra giden yalancı üçüncü şahıslara gülümseyerek bakar gibi
Duygu yüklü yüreğinize sağlık değerli dost
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta