Rüyalarda Kısmet Şiiri - Efe Yildirim

Rüyalarda Kısmet
En çok kalabalıklar içinde anlarım
yalnızlığımı,
aidiyet eksikliğimi.
En çok konuşurken anlarım sustuğumu,
aynı aynanın karşısına geçip değiştiğimi sezdiğim gibi.
 
Ruhum geceleri uçmakta,
ölmeyi uyanmak saymakta,
ve geceleri gözleri kapalı yaşamakta.
 
Bazısına yalnızlık nasip olur,
ruh yalınken Allah’ın olur.
Böyle gelmiş dünya, böyle geçmekte.
Bugün gece,
yarın gündüzü seyretmekte.
 
Günlerimiz geçecek.
Evrenin, doğanın güneşi var ise
insanın Tanrısı olmalı.
 
Kâinat döngülerden soruldukça
hatırlanmakta.
Hayat, var olan
yok oldukça var olmakta.
 
Gülmek, güldürmek, dünyevileşmek;
düşünmeden sevişmek,
düşünmemek,
sevmek,
sevişmek...
Beşerî kısmet oldu.
Umudum dünyada hapsoldu.
 
Sesimi duyan olsa,
kalabalıklar içinde olmasam,
şöyle yukarıda
koşturan,
koşmakta olanlara
bakmasam...
 
Belki de olmayan zaman içinde
bir zaman koyup
zamanı unutturdum,
hapsoldum.
Kısmeti rüyalarda buldum.