Rüya Şiiri - Nurcan Bingöl

Uyuduğumda rüyamda seninle seninle buluştum
Dün gece
Yaşayamadığımız ne varsa aşka dair
Hepsini düşlerimde bizim için yaşattım
Öyle gerçekti ki sanki, yastığımda kokunu hissediyordum
Seninle bir yolculuktaydık, bilinmeyen diyarlara doğru gidiyorduk
Son sürat delice kullanıyordun sen arabayı, müziği son ses açmışız
Eşlik ediyorduk biz de şarkılara haykırırcasına aşkımızı birbirimize
vE nakaratları tekrar ederek gülüyorduk şen kahkahalarla
Gözlerimize derin derin bakarak susuyorduk bi an…
Gözlerimiz konuşuyordu o dakikalarda!
Çılgın yolculuk uzun ve yorucuydu sabırsızdık baş başa kalmalıydık artık
Kırlar da gezindik birlikte, beni dizlerine yatırıp saçlarımı okşuyordun
Biraz soluklandıktan sonra ellerimiz ayrılmadan tek nefes olup bakındık etrafa
O sessiz sakin sahil kasabasında kalmaya karar verdik bi anda
Birlikteyken ne zaman ne mekan hiçbir şeyin önemi yoktu
Sadece sen ve ben …
Gece mi gündüz mü farkında olmadan içimizden geldiğince
Her anın tadını çıkararak aşkla harmanlandık
Kadehlerimizi aşka kaldırdık, içkiden değil aşktan sarhoştuk
Sen beni dansa kaldırdığında…
Çakır keyiftik bırakmıştım benliğimi senin kollarına
Hiçbir şey konuşmuyorduk, müziğin ritmi ve bakışlarımız vardı o anda
Sustuk gözlerimiz sevişiyordu önce
Dudaklarımız buluştu ansızın karşı konmaz bir istekle
Doyumsuz lezzette aşk tadı vardı dilinde
Nefes bile almıyorduk çünkü; nefes bizdik, soluklarımız karışmıştı çoktan
Tenlerimiz yanıyordu ben titriyordum kollarında,
kalplerimiz heyecanla çarpıyordu
Aşk bu muydu? tutkuyla yoğrulmuştuk
Zevkten çılgına dönmüşüz ki sızıp kalmışım senin koynunda
Teninin kokusuyla uyudum bir bebek gibi mışıl mışıl sen beni izlerken
Uyandırmaya kıyamazken bebeğini, sardın beni kollarına
hiç bırakmamacasına …
Gözümü açtığımda baktım ki yoksun
Bu bir Rüya...
Tekrar kapadım gözlerimi sıkıca belki senin kollarına dönüpte
Yeni güne seninle uyanırım güneş gibi doğarız diye
Açmak istemiyorum gözlerimi kabus bu, yoksun sanki
Seni yanımda bulamayacağım açınca gözlerimi
Günün ağarmasıyla ben gerçeğe dönmüştüm rüyamdan...
Özgürlüğü bu rüya da sınırsız aşkla süslemiştik
Seninle rüyalarda korkusuzca sevişmiştik
Zaman kavramını umursamadan
Dilediğimizce doya doya kokularımızı karıştırarak bedenlerimizde
Tutsak ruhumuzu prangalardan çözerek
Yaşattık yaşanmamışlıklarımızı arzulanan dilenen dilekleri
Bu pembe rüya da…
Uyandığımda sen yoktun ya
Yüzümde bir tebessüm kalmıştı ama; senden bal dudaklarıma
Tenimdeyse o vazgeçilmez kokun, hala hissedebiliyordum
İçime her nefes çektiğimde...
Ne olurdu sanki bu rüya gerçek olsa
Ya da biz bu rüyadan hiç uyanmasaydık
O sahil kasabasında delice aşkımızı sonsuza dek yaşasaydık
Bitmemecesine...