kontrol edebildiğim şeylerin sınırının çok dışındasın sen..
kontrolsüz güçsün ve çığ misali gittikçe katlanan...
harcatansın bir koca seneyi ve yaktıran düzinelerce bilgiyi...
uğurlama gibisin acıklı bir ruh ve acınası sitemlerinle..
söz de koca çınar özde minik bir fidan..
neyse emsalsizsin sence bence sıradan...
rutin bir söyleşi gibi dönüyor durmadan aynı bant.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta