Rüküş Taşgın Şiirleri - Şair Rüküş Taşgın

Yine düştü gönüle har-ı Nar
Oldu Gül, de Bülbüle aşkı yar
Sanma ateş biter olurum ağyar
Koşarız biz Ufuk’ta hedefimiz var

Ey sevgili etme bize Ahu- zar

Havada uçan kuşlar
Suda yüzen balıklar
Gökte dönen yıldızlar
Allah der Hu Allah

Aşıkların her nefesi

Muhammedi aşkına yarattı Mevla
Aşksız hiçbir yüz gülmedi Can'ım
Yorulmadan yürünmüyor yol dediğin
Sevdasına yanmayan ölmüyor Can'ım

Çağlayıp coşuyor insan dediğin

Allah aşkını bildim bileli
Gönlüm sanki mühürlendi
Baki kaldı bende bir dem
Beden sanki yenilendi

Şaştım bazen hallerime

Görünmez bir yola baş koymuşuz
Mechule yüruyen garip yolcuyuz
Aşkın muradıyla mest olmuşuz
Miraca yürüyen bir garip yolcuyuz

Peygamber aşkını tadan bizleriz

Sen kim,ben kim ,yoktur hakikatte
Ruhumuz tektir tek, baştaki hilkatte
Levhi mahfuzda yazıldı kaderimizde
Ne sen kaldın ne ben bu düşüncede

Gel can hoş beş edelim iki kelimede

Uçurum kenarındayım sanki
Bir yanım dur diyor,bir yanım koş diyor
Zaman geçmek bilmez iken
Bir yanım say diyor,bir yanım sus diyor

Nefret dolar ansızın içime

Gözüme bir fer imiş güzel bakışın
Bin dert içinden seçemedim yâr
Gelen geçti bu fani diyardan
Postu atıp ardıma göçemedim yâr

İçimde bir sızı oldu ince sözün

Cezam neydi Allahım bilmiyorum
Ağzım yandı bal diye zehr içiyorum
Ne candan ne tenden geçiyorum
Pınarlar akmaz kuşlar uçmaz oldu

Adım adım giderim bir meçhule

Ey gönül Sen coş!
Yoktur seni durduran.
Taş gönül taş...
Sıgmazsın derelere,ak git gidebildigin kadar.
İnce ince,ıgıl ığıl ak.
Sonsuza dek git.