Hayat hattında acemi tayfalardık.
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,
Devamını Oku
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,
Yaşamın penceresinden ilk bakışıydı. Dağlardaki kara, yerdeki buza rağmen hiç üşümedi; hiç kaymadı ayağı, hep tutundu, desteği olmadı yanında ama, daima dikdi başı, daima sıcacık ve ışıklıydı yüreği. Giz perdelerinin arkasından bakmadı hiç yaşama. Gündüz güneşte, gece ay ve yıldızlarda buldu ışığı ve hep aynı kaldı yüreği, sıcak ve sevgi dolu...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!