Ruj Şiiri - İbrahim Yegül

Bu gece efkar var,
kanatlarında anne sıcaklığını
kaybetmiş bir kuş kadar
soğuk.

Yine bu gece efkar var,
tek kapılı evlerin
tahta pencerelerinde
yağmur damlasını
yarıştıran çocuğun, masumiyeti kadar
Dalgın bir bakışta.

Yırtık pantolonumun ceplerinden
akan hüzün yaşları kadar ıslak.

Sen ki
yokluğunda hüzün duvarları
ile rakı içtiğim
Tek tesellisi gözlerdeki
hatıraları olan sevdiğim

Bilki,
yeni sevdaların
dudak hizalarına geldiğinde,
altta kalan ruj gibi
kurumaya mahkumdur.
Seninde Aşkın.