Ruhun Yolculuğu Şiiri - Seyrani Göl

Beden susar,
her nabız bir kapıyı kapatır,
her nefes, dünyadan kopan bir parça taşır.

Ruh,
daracık kabirden yükselir,
karanlığın içinden süzülür,
ışığın eşiğine varır.

Korku bastığında,
yalnızlık ağırlaştığında
her adım, hakikate yaklaşmaktır;
her vicdan sorgusu, arınmanın müjdesidir.

Ve ruh,
yavaşça açar kanatlarını,
geçmişin zincirlerini geride bırakır,
geleceğin umutlarını kucaklar.

O an,
dünya ile ötesi birleşir;
ve biz,
kendi varlığımızın ötesinde
sonsuzluğun nefesini duyarız.
S.GÖL