Sonun kaybolduğunu sanır zamanda korkan yürek
Oysaki ruhlar bir defa dans eder askın gerceginde,
Beklediğin seyin zamanı gelince kaybolursun benliğinde,
Varlığını bildigin tek şeyi de öldürürsün yangının alevinde,
Öylesi ye savunduğun,paramparça olmuş Savrulur boşluğa,
Sarabnel parçalarından daha derin ızdıraplar çeker sonu yaşayan,
Var ettigin şey aslında ölüm fermanındır imza atsada kaybolan atmasada.....
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
