Ruhun kök salmakta
Ben yurdu toprağına
Güneşli yağmur gülüşümle
Sırtını dayadığı merhametimle
Sevgisizliğe zayi ettiğin yıllarına
Gözlerinde, sözlerinde tüte tüte
Ruhun sen yurduna
Ellerini uzatmakta
Kalbini kökünden söküp
Rüzgarın ağzına almaya
Kanım canım dediği
Ben yurdu aşkında yaşatmaya
Sözünü tutmayışına çıkan fırtınayım
Girişlerin kapı ağızlarına koşmaktayım
Kalbinin girişine hayıra çıldırmaktayım
Görünmez el sırtımdan çekip
Elimi kolumu bağlamakta
Ruhunun aşka işini kolaylaştırmakta
Öfkemi büyüten özensizliğine
Ruhun içten içe içerlemekte
Ki beni kendi bilmekte
Seni sevmedim farz edişime
Gelip gelip itiraz etmekte
Kirpiklerime kırmızı güller iliştirmekte
Ruhun günden güne hayret ettirmekte
''Rabbim bu nasıl sevmek'' dedirtmekte
Aşka emeğimin birini bin etmekte
''Kalbini getirmekle yetinmemekte...''
Nasılsa görünmez güç destek vermekte
Sen vazgeçişimi toprağa vermek istemekte...
Kayıt Tarihi : 26.10.2025 02:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiir şiir anlatımın içine alındım Nereye götürüldüğümü bilmiyorum... Ben benim değilim ki... Aşkla, mana yolunda ilerlemek Ruha verilecek en güzel hediye... Sevgi Gül İlkaN




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!