Ruhumun Ruhu Rim! Şiiri - Eyüp Beyhan

Adı Rim, ya da başka bir çocuk
Burada isimler uzun sürmez, kan oluk oluk
Bir kurşun telaffuzu bozar, ama ürkmez
Bir bomba hafızayı siler, ama iman sönmez

Her sabah, bismillah derdi ayakkabısız
Sokağın ortasında büyümek çaresiz
Oyuncağı yoktu, yüreği yaman
Bir taşı vardı, cenneti çağıran

Yüzünde annesinden kalan dua
Ellerinde babasından düşen zeytin
Ve gözlerinde:
Hiç kimsenin taşıyamayacağı kadar Kudüs

Bir gün, molozların arasından haykırdı:
Ben çocukken bile büyümek zorundaydım!
Siz ise büyükken bile çocuk gibi sustunuz!
Ben yere düşen değilim
Ben göğe yürüyenim!

Biz ekrana bakıyorduk
O göğe
Biz yere bakıyorduk
O öteye

Sonra bir enkaz indi o minik bedene
Haber olmadı, ama gökyüzü sarsıldı derinde
Bir ses sustu, bin yankı başladı içimizde
Değilsen sağır, sessizlik daha çok bağırır

Rim’iydi, ya da başka biri
Bir Gazzeli çocuk işte
Elinde taş, kalbinde ayet
Bir ihtimaldi yaşamak
Ama o Allah’a emanet
(E.B/2025)