Ruhumun Girdabına Takılanlar

Ruhumun Girdabına Takılanlar

İçimde kopan fırtınaları anlatmaya,
Kelimeler kifayetsiz kalır...
Belki bir kıt' a şiir, belki bir şarkının nakaratı,
Bazen de ağızdan istem dışı çıkan- AH- sesi,
Çoğunlukla ise, -Allah büyüktür- sözü
İçimi dökmeye yeterlidir.

Unutmak isterim , nankörlük edenleri,
Ama ,onlar benimle savaşırcasına karşıma çıkar..
Sabrederim, Hz Eyüb misali....
Bilirim ,sabır her derdin ilacı..
Kırılırım , ama yine de kimseyi kırmak istemem..
Nefsim ; kır içindeki zincirleri dese de...
Aklımdadır heran , kalp kırmak kolay, kırılan kalbin tamiri ise , imkansız...
Allah'tan korkar çekilirim, kendi kabuğuma!

Ruhum adeta dört mevsim gibi,
Sorunlu zamanlarım kış mevsimi gibi,
Umutlarım ilkbahar mevsimi gibi,
Gerçekleşen hayallerim yaz mevsimi gibi,
Geçen günlerim sonbahar mevsimi gibi,
Hayatım ,mevsimlerin harmanlanmış hali gibi.
Bazı günler ise , dört mevsimi aynı anda yaşıyorum gibi,
Tıpkı Burdur'un havası gibi...

Sonu ne olursa olsun ,
Allah en iyi bilendir, der geçerim.
Bedenimi ve benliğimi korumak birinci önceliğim olur...
İnsanların değişken yüzlerini gördükçe,
Şükrederim Yaradan'a ,kendimi bildiğim için.
Dualarım ,umutlarım, hayallerim hep aileme, milletime, Devletimedir.
Rahmana kavuşuncaya kadar böyle olması,
Allah'tan tek dileğimdir!...