Hayat akışında sürüklenen kuru bir dal misali geçiniyoruz zamanda
Aşkı taktılar kolumuza sevdayı gül bahçesi yaptılar yolumuza
Dikenleri kimse temizlemedi anımızda
Ayaklarımızı kimse giydirmedi kan revan olunca
Canımız yanınca hepsini anladık
Yeşermişti yapraklar dünyanın bahçesinde geçer iken kandık
Görünmez bedenler içinde ateşten hırka giymiş gibi sandığımız
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
