Hiçbir yere ait hissetmem kendimi bu aralar
Karalara sığamaz, gökyüzünü aşar, sonsuzluğa ulaşır bedenim
Bundandır kendimle uzun uzun konuşmalarım
Kalkar sulardım çiçeğimi her sabah
Bir şeyler yapardım yarı meyus
Solmak üzere o çiçek ve bitmek üzere iyiye olan mütehani inancım
O çiçek gibi ruhum da yavaş yavaş soluyor
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta