Ruhumu bedenimi Şiiri - Murat Ülkü

Ruhumu, bedenimi şimdi özlemler sardı,
​Benim gibi gurbette yâri olan var mı?
​Kör gecede kim ben gibi inleyip yandı?
​Kâğıda şiir diye, kim hece hece yaşlar akıttı...

​Kararır gözlerim, gönlüme çekilir perde,
​Nemlenir dizelerim, damla damla söz olur dilde;
​Ne yana kaçsam da, düşerim aşk denen derde,
​Deyin hele kimin yâri var benim gibi gurbette?

​Ne yana baksam hep sılaya çıkıyor yolum,
​Ateşten gömlek sanki, yanıyor garip solum,
​Var mı benim gibi, aşkla aklı değişen kulun,
​Dilinde yanık türküler, yüzünde bitmeyen hüzün?

​Gel desem gelemez, git desem gidilmez anla,
​Bu gönül onsuz bir an bile eğlenmez asla,
​Yaralı bir kuş gibi çırpınır, yerinde durmaz, dinlenmez,
​Gönlümde sensiz geçen hazanlar bir türlü bitmez...

​Şimdi bir türkü olsa, bağrımı yaksa, dağlasa,
​Gurbetin derdini, bir tek gurbette kalan anlasa,
​Yâr dedikçe, gözleri dolsa dolup da taşsa,
​Aşk acısı çeken kimin canı var, benden başka?

​Derde çileye doymuş gurbet ellerde gönül,
​Kaderin cilvesi, arayıp beni de bulmuş, ey bülbül,
​Yollar yüreğimde sönmeyen bir ateş olmuş,
​Bu sevda mirastır bana, Kerem'den, Mecnun'dan kalmış.

​Ne zaman baksam eski bir solgun resme,
​Hüznün gölgesi düşer her yorgun hücreme,
​Sanki daralır nefesim, sesim yetmez heceme,
​Her gün ah ederim yârdan ayrı geçen her güne.

​Uykum kaçar, gecelerim zindan kesilir,
​Hayalin bir mum aleviyle eridikçe silinir,
​Gönül yorulur, gözler ağlamaktan üzülür,
​Söyleyin hele bu derdin devası nerde bulunur?