ilkler ve sonlar sessizdir....bir ufuk kadar uzak hayallerin içinde bir nefes kadar yakınım aslında sana.... sen geceye ait kelimelerin sessiz savaşcısı....ruhumu teslim ederken ellerine.....aslında bir o kadar da seni teslim alıyorum....üzerime bindirdiğin agırlıkların en zoru sensizlik aslında....
mezar olsaydın ben mışıl mışıl uyurum içinde herşeye rağmen....ama sen mezar değilsin.....öldürsem seni içimde binlerce kere,,,,sen ölümsüzsün öldürülemezsin....
yalnızlığımın çizgiötesinde,bilinmez bir yerinde....
sen bir şiir misali uzanmaktasın yaşantıma.....
yokluğun vazgeçilmez ağırlığında....
yaşarken ruhumun fırtınalar kopan hasas bölgesinde,
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta