Ruhuma Fısıldayan Kadın

Ruhuma fısıldayan kadın, merhaba…
Gözlerin güneş sanki doğar bana.
Bu gönlüme sen prenses ol,
Tahtını kur, yıkılmasın asla.

Ah… O gözleri cennet yarim,
Neredesin, hangi düştesin?
Kaç gün oldu, hâlâ özlüyorum seni,
Sensizlik gecelerime vurur sessizce.

Gel de bitsin bu yangın içimde,
Gel de dursun bu özlem kalbimde.
Sensiz geçen her an ömürden eksilir,
Ruhuma fısıldayan kadın, dön geri…

Ben seni beklerim her mevsimde,
Yağmurda, rüzgârda, en sessiz gecemde.
Kalbim adını fısıldar her duada,
Sevdam kazınmış yıldızlara, gökyüzüne.