Ruhum Üflendi, Üstüne Sindin

Akıl kârlı değil,
hisler iflas eşiğinde.
Dünya ilk anda ağlatmıştı beşiğimde
ağlayarak gelmekten,
ah biriktirerek gitmeye…

Öyle olmaması gereken her şey
ve incinmiş hassasiyetler...
Arızalandı kursağımın merdivenleri,
yutamıyorum.

Ölüsü rahat bırakılmamış,
ilk yardım derslerinin konu mankeni kalbim.
Hatırla açılmıyor artık kilitlerim.
Bir adım daha atamam;
altı mevsimdir sözünü sımsıkı tutan kimseyi görmedim.

İyiliğin veresiye defteri dolmak üzere,
kötülükler peşin.
Artık denizin seviyesine etkisi yok iyiliklerin.

İlahi adalet ve anayasaya göre
vebali var,
hayatıma bıraktığın kasıtlı ihmalin.
Tüm kötü ihtimallerin
kesiştiği yerdesin.

Ruhum üflendi
ve üstüne sindin
kalıcı bir kirsin.

Altmış dokuz bin küsur âlemin bildiği elemsin.
Seni bilmeyen bir âlem var,
onlar da doğmadığın ihtimale şükür etsin.