Âh etmem boşuna hayata,
Gülizârım derim,
Aşkın pençesinde kendimi var ederim,
Güle zaafım var der seni severim.
Öyle bir dertsin içime,
Görünür kıldın ruhumu herkese,
Tökezlemek sevap oldu ayaklarıma,
Ben yokuş çıkarken düşerim sana.
Gök ağlar da göller öyle dolar,
Sevgimi bir sen az gördün,
Ben susarım da yollar ne yapar?
Çıkmazdayım diye hayıflanırken avuçlarımda öldün.
Ömrüm diyemedim sana bilmem ne zaman biter bu ömür,
Ben bilinmezlikle bile paylaşamadım seni,
Seni senden bile korudum da,
Sen nasıl bir kuşun kanadına mahcup ettin beni.
İşte son satırlarım belki de,
Bu kadarmış ilhamımın beni getireceği yol,
Vardım da farkına varmaktan acizdim,
Yüreğim sana hala yanmakta olan bir kor.
Kayıt Tarihi : 28.2.2022 23:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!