Eskimiş bir ben duruyor karşımda. Yıpranmış,kullanılmış,paslı bir yüz var aynamda.
Yılları yolları ve yaşları çift dikiş geçmiş biçare yüreğimle;
beynimin çığlıkları beliriyor gözlerimde.
Kelimelerim, tozlanmış kitaplar arasında anlaşılmayı bekliyor.
Dünde,bugünde ve yarınında karanlığı kucaklayan kalbim umutlarını ısıtmaya çalışıyor bir mum ışığıyla.
Bir bebeğin gülümsemesine tutunuyor nefesim.
Geçmişin izlerini temizlemek isterken karalayan hafızam mısır püskülü edasıyla karma karışık çıkıyor tekrar karşıma.
Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Devamını Oku
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta