Ruhu Meftun Şiirleri - Şair Ruhu Meftun

Ruhu Meftun

Sensizliğin sessizliğinde gece
bizi yazıyor tükenmiş kalemiyle
harf harf, hece hece.
Sevdada mantık var mıdır?
Kalbin yandığını ruh hisseder sadece..
Sığındı kalplerimiz hirasına,

Devamını Oku
Ruhu Meftun

Zaman akrebin kıskacında
kovalıyor yelkovanı.
Saatleri s/onsuzluğa kurma vakti.
Tasını tarağını toplayıp
bu çamura batmış dünyadan
ruh alemine hicret çeker

Devamını Oku
Ruhu Meftun

Sev' den türemişti ismim.
Giymişti sevdanın en sadık libasını.
Gülünçleşirken korkutucu yanlarında
sevgi maskeli insanların suretleri,
Nasıl sevebilirdim samimiyet yoksunu
dünyalık suretperesleri?

Devamını Oku
Ruhu Meftun

Hadi şimdi
Derin bir nefes al.
Yaslan arkana
Ruhuna yükünden
kurtulmuş bu akşamı
armağan et benden.

Devamını Oku
Ruhu Meftun

Ve sonra Eylül geldi.
Umudu raflara kaldırmış
ayların ardından.
Hem güz hem yazıyla,
kahveli sarıya boyamaya
hazırlamış renklerini.

Devamını Oku
Ruhu Meftun





Bir İstanbul Nisanında,
hüznün bütün şartları mevcut.

Devamını Oku
Ruhu Meftun

Vakit ömrümün akşamında,
Umutlarda batıyor günbatımında.
Sen kal diyor yalnızlık.
Sırdaş olmaya kucak açıyor.
Bize bizden b/aşka dost olmaz
biliyorsun kadim dostum..

Devamını Oku
Ruhu Meftun

İşte sevgili kalbim,
Kendinle başbaşa kaldın.
Hiç bitmez sandın!
Bak nasılda aldandın.
İnsan nankördür
Peki sen ne sandın?

Devamını Oku
Ruhu Meftun

Herşey çekildi kınına
geriye kocaman bir hiçlik kaldı.
Ezelden ebede giden bu yolda
herkese koştum.
Kendime kaldım yaya.
Bir kere daha gelecek olsaydım

Devamını Oku
Ruhu Meftun

Bir deniz kıyısına ihtiyacım var.
Bir de el değmemiş yalnızlığa.
Otursam, başlasam köşesinden
anlatmaya maziyi.
Çarptıkça yüzüme dalga sesleri
yüzüme vurulmuş

Devamını Oku