Bir rüzgâr eser,
ve iki ruh, aynı sessizlikte titreşir.
Adı konmamış bir bağ kurulur düşsel.
Ne gözün gördüğüyle başlar bu bağ,
ne de bedenin yankısıyla.
Bir bakışta değil bazen,
bir susuşta bulur birbirini.
Güzellik geçer, haz dağılır,
ama uyum kalır... bir ezgi gibi,
İçten içe çalan, kimsenin duymadığı.
Bir yaprağın gövdeye değil,
rüzgârına bağlılığı gibiyiz.
Savrulmadan ama hep aynı yönde salınan.
Ve belki de en gerçek sevgi,
birbirine benzemeyen iki ruhun,
aynı sessizlikte salınmasıdır.
03/09/2025
03:09 #wahran
@demlenmisSiirler
(526)
Demlenmiş Şiirler 2
Kayıt Tarihi : 9.9.2025 16:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!