Göz kapaklarından akan ruh sancılarına sakla özlemini.
Sakla ki yer edinebileyim vakur pınarlarında.
Sakla ki buharlaşsın buz tutmuş zihnim varlığınla.
Bir kez olsun kaldırayım duvarlarımı , senin için .
Düzdüğüm methiyeler arasında sönmesin ateşim ,
Küllerimden doğayım , özgürleşeyim bir hitamla.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta