Ruh-u Revan Şiiri - Kenan Tortum

Bud-i mesafe ki; cerimler çalım atar karşımda aksa,
Cazibe-i faniyeden uzaklaştım, vardım kapısı güzel HAKK'ka.

Demlendikçe hamelendi, elvan elvan gülşen-i gülzarım,
Grub-i şems gibi çöküverdi üzerime habaisler ruh-u revanım.

Hâk ile yeksan olsa bendim, hakirdir nefsim,
Halaskâr gerek ki bana, halet-i ihtizardan kurtulam.

Hasılı kelam; sonsuzluğa hasret hasisden ırak nefsim,
İnşiraha kavuşsam da nakşedilse bağrıma adınla reyyan.