Ruh Parçası Şiiri - Seyfettin Aslan

Uzaklardan,
Çok uzaklardan gelen,
Bir yabancıydım,
Kısa bir süre önce.
Şimdi hala uzaklardan,
Gelmeye devam ediyorum.
Güzelliğin,
Önümde ateşten bir dağ olana dek,
Gelmeye devam edeceğim.
Sessizlik ve bilinmezlik içinde.
Sahiden ben kimim?
Gözüme baksan manzaralar görürsün,
Oysa ben gözümü senden alamam.
Söylediklerinin aksine güzel olan yanların,
Yanı başımda bir çınar ağacı gibi yükselip,
Sen sevmesen de beni hayata bağlayacak.
Şimdi uzakları, mesafeleri,
Sınır tanımaz bir güzellikle aşıp,
Uzaklardan bir yabancıya gülümse.
Güzelliğin,
Yok edip bütün kötülükleri,
Yanıma gelsin.
Ellerimden tutsun.
Sanki milyon yıldır tanışan iki ruh parçası gibi.
Bir yabancı değil gibi.