Hani uzaklarda olduğu gerçeği her gün yaşıyorsun,
Yine de elini ufuklara uzatıyorsun.
Elini tutmayacağını bilmene rağmen!
Ve ellerinin sıcaklığını yine de hissedebiliyorsun.
Her an hiç çalınmayan kapıdan içeri gireceğini hep bekleyip de ama aslında hiç gelmeyeceğini bilmen gibi,
Ama o hep gözlerinin karşısında oluyor...
Nereye baksan nereye gitsen hep gözlerinin önünde.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta