Ruh Şiiri - Dilara Gökçe İnce

Yolları geçebilirim sandım
Hep genişti çünkü.
Biri mavi otobüsün,
Biri siyah, kamyon gibi devasa…
Tek bir adım ölüm çaresizliği
Tek bir adım sağır saniyeler.
Geçebilirim sandım.
Geçebilirim.

Ne zaman böyle daraldı bu yol?
Ne zaman büyüdüm böyle?

Sıkışıp kaldı zaman.
Kulaklarım duymuyor.
İki araba.
Biri öfkeli,
Biri istikametinde.
Ben karşıdayım,
Karşıda.
Bedenim ortada.
Ruhum caddenin tam karşısında.