ruhun çıktığı beden nasıl soğursa
öylece soğuyordu insan
kalbinden çıkardığı insana...
hiç bitmeyecek gibi gelen
gün gelip bir yabancı olduğunda
olur da görürsen karşında
bir kıymık gibi batıp eline
üfleyince geçiyordu...
geçip gidenlere selam olsun
kalması gerekenler zaten buralarda...
Kayıt Tarihi : 2.12.2015 00:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!