Kaşlarından dökülen yazgıda esrar nicedir
Târ-ı zülfün dokunup düştüğü rüzgâr nicedir
Bir dem ey pertev-i rânâ titreşen küllere bak
Aşk-ı pervâneyi yanmış diye inkar nicedir
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta