Rûba Şiiri - Efe Güngör Gülsever

Yine sendeyim hiç şaşırmıyorum artık buna
Kulaklarım da bana ettiğin o küfür gibi beddua
Bir hançer gibi saplanıyor sırtıma
Geçiriyorum üstüme yokluğundan bir rûba

Ruhuma işlenmişsin sanki yaratılışta
Akan zamanı durduruyor her serzenişin
Söndüremediğim bu yangının kavuruşun da
Geçiriyorum üstüme yokluğundan bir rûba

Kokunla sarılı geçtiğim bu gül bahçelerinden
Yalın ayak koşuyorum acılara göz yumarak
Kan kokusu bulaşmış güllerin arasında
Geçiriyorum üstüme yokluğundan bir rûba.