Roza Şiiri - Mustafa Atiş

Titriyor dilimde yaralı şiir
Tabipler de çare etmiyor Roza
Unuttum dese de seni bu şair
Ayrılık kafama yatmıyor Roza

Derbeder olsam da yok ağlayanım
Ne canım benimle ne de cananım
Sahte sevdalarla doldu her yanım
Gerçekler umudu gütmüyor Roza

Gül verip, gülüver demiştim sana
Bir ömür saklayıp sevdadan yana
“Her iki dünyada” desen de bana
Yüreğin sözünü tutmuyor Roza

Aklım sensizliğe alışıyor da
Gönlüm duygulara karışıyor da
Kalbim saat gibi çalışıyor da
Sensiz aşka dair atmıyor Roza

Ben bağban olmuştum sen güldün güya
Her gece kokunla daldım uykuya
Yüreğim seninle lezzet buldu ya
Artık başka sevi tatmıyor Roza

Şimdi hüzün kokar hatıralarda
Güller öksüz kalır gülizarlarda
Beni ansan dahi o diyarlarda
Uzaktan muhabbet yetmiyor Roza

Aşka sembol olan Kapadokya’ya
Nazardan korkardım her gün bakmaya
Yadigâr verdiğin o hatıraya
Ellerim bir türlü gitmiyor Roza

Sen yokken göklerden sevgi yağsa da
Sevda mevsimime güneş doğsa da
Her yanım bin derya mizah olsa da
Bir damlacık neşe katmıyor Roza

Yelkovan saate küsmüş, gitmiyor
Zamanı beklemek çare etmiyor
Hep yarın diyorum, bugün bitmiyor
Sensiz doğan güneş batmıyor Roza

Günüme geceme yâr olup dolsan
Hasreti bitirip vuslata varsan
Her derdi aşardım yanımda olsan
Sensiz bu çileler bitmiyor Roza