-başımız sağ olsun dedi
(sesi bir diyapazon gibi titreyerek
dalındaki yıldızları kaybetti bir an gökyüzü
kâinat çıkılması zor bir kara deliğin içine girmişti artık
sesi eski ve yağmurlu bir sonbahardan geliyordu
gözlerinde buğulanan bir eylül lekesi)
ah rona dedi:
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
evet, eylül bahardır zeliha hanım
Al sen kullan diyordu adeta hayat ..sonbaharin ilk gunu bugün :)
beğenmenize sevindim. önemli benim için
rona serisi benimde en sevdiğimdir
Bilirim zordur annesinin mezarına çökmüş biri olmak. Hele de sıcak yüzüne yetişememişsen. Gülüşlerini yakalayamaışsan güllerden. Yaşayan bilir.
Kutluyorum şairi ve şiirini içtenlikle. Nicelerine Kemal bey. Esenlikle...
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta