Romatizma Şiiri - Yavuz Şimşek Selimi 2

Yapıştı yakama bir müzmin hastalık
Anamdan mı kaldın bilmem babamdan
Tanıdıktan mı desem bilmem yabandan
Ara sıra girer ayağıma tabandan
Gitsin diyorum bir türlü gitmiyor

Duvardaki takvimle yarışır oldu
Bütün işlerime karışır oldu
Elimden girip ayağımda kayboldu
Gitsin diyorum da bir türlü gitmiyor

Bazen girer sol kolumdan
Çekilmez harami gibi yolumdan
Saldırı vücuduma sağım, solumdan
Gitsin diyorum da bir türlü gitmiyor

Yağmuru görür gülücük açar
Ayazı görür büzülüp kaçar
Elimi ayağımı bırakır naçar
Gitsin diyorum da bir türlü gitmiyor

Bazen dirsekten bazen bilekten
Bazen sertleşir beter olur çelikten
Ayağımdaki şu yırtık delikten
Gitsin diyorum da bir türlü gitmiyor

Ağrısı beter olur onun ölümden
Ansızın yakalar ense kökünden
Yeter be çektiğim senin elinden
Gitsin diyorumda bir türlü gitmiyor

Bazen kaybolur tatile gider
Ansızın gelir hali derbeder
Bir dost gibi sarılır beni mahveder
Gitsin diyorumda bir türlü gitmiyor

Ne doktor koydum,ne bir hoca
Dayanıyor kerata her türlü güce
Benimle yatar gündüz ve gece
Gitsin diyorumda bir türlü gitmiyor

Selimi dedi; buna da şükür
İki dost gibi oturupta söyleştik
Sıvazladım sırtını gönül eğleştik
Bırak dedim yakamı bırakıpta gitmiyor
Şu müzmin hastalık beni terk etmiyor/1984