insanlar sözlü dövüşün sorun olmadığını sanıyor duygularınla oynuyormuş
ne kadar acı gerçekten de baktığında eş anlamlı kelimeler ne yazık ki sözlüğü bile yakına getirmiyor
kutlama bir kısmı oluyor kaliteden anlamayan bir yapısı var ama hiç çekilmeyen yanı minörler kasırgaları yazarken sayfayı siyah notalar döndürüyor kaderin elinde olmayan şeyler başka insanlar kader derken belirli bir kurguda hepimize gol atar gibi yapıyor ne zaman bu kadar çaresiz kaldığımı anımsıyorum sürekli toplum diyorum bunları yutkunuyor toplum olarak düşünüldüğünde ağzı var dili yok ama çaresini semizotu olarak soruyor olur bir okurum gazetenin köşesini kapmış travmalar yok gibi görünse de bu travmalar şaha kalkıyor yalnızlık bakımından elinde törpüsüyle dolaşan bir kadın olsa da aklı bunlara yetiyor sanılıyor eğitilmesi mümkün olmayan uçurumlar görünse de kavgada söylenmez savaşta söylenmez kafamın içinde cesur adımlarla yürüyen bir kabus var adını bilemediğinden yakınıyor baktığında hatası yok diye hitap yeteneği sorgulanıyor sürekli yapıcı gücü elbette çok yürekli saf bir yanı var o da kendisinden elekli daha kim bilir neler gerekli yalnız kalmaya meyilli olsaydı eli maşalı maşalı mutlaka yüreğine sorardı bu karmaşayı ama şu an bir deli arıyor
Aynı sevinci paylaşamayan insanların aynı dili konuştuğuna inanmıyorum sadece. Hiçbir konuda inanmıyorum buna, yazılı, sözlü, duygusal, güncel, mantıklı ve ya bilgiye dair...Ah nerede o her gece rüyalarımda beni iyileştirdiği güzelliğim Nerede şimdi arkadaşlarım Nerede yalnızlığımın uyandırdığı mürekkebim
Bu sen değilsin
Yolda kalmış
Boş konuşan bağış
Sağlam bir sesle ağlayış
Kiralık kitabıyla mutluluğa bir kayış
Sıkıcı bir günün özünde yatan yasak ihtiyaç
Seni ilgilendirmez mi demek
Bizim için ne demek seni anlamak imkansız
Bizim için ne demek geri kalan hep manasız
Sizin için ne demek alakasız
Pardon ama ne demek yararsız
Ne anlamda gösteriş ve saygısız
DİLEDİĞİNİ AFFEDİYOR
DİLEDİĞİNİ ETMİYORSUN
BU AÇIDAN ŞİZOFRENSİN
BENİ KESİN AFFEDİYORSUN
ŞİMDİ MÜMKÜN OKUMAK
siz şiir yüzünden susar mısınız
inanç yüzünden kızar mısınız
hatır için uyur musunuz
kıt kanaat denilirken inanır mısınız
zayıf derken savunur musunuz
karamsar derken sorar mısınız
Bilmiyorum gözyaşlarım ulaşır mı bir gün sana
Bilmem olur mu kalbinde sızlayan küçük bir yara
Seni unutmam demiştim
Gelir mi bu hiç aklına
Bir gün inanır mısın paylaştıklarımıza
Adem'i okuduğum halde cehennemi savunan
Şeytanı herkesin kanacağı gazoz diye veren
Onca zulüm eziyeti bahane edip
İlim Allah'ın değil gibi sanata çelme takan
Sevgi sonsuz bir övgünün eseri olsaydı eğer,
sonsuza kadar söylerdim sevdiğimi.
Hayatımın ilk gününü anımsaman çok güzel,
anlamak isterdim ben de değerini.
Beni daha saygın bir topluluğun yanına koymadın
Benim kendi yalnızlığıma eziyete doymadın
Daha asil bir şey sunarken ben neden herkese vermedin
Aslında yolların uzun diye benim için sermedin
Kolay olsaydı anlatırdın ama değer vermedin
Yaşam için verdiğim savaşta kurbağalar için didinirken sen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!