Allah gömmüş ilkel sorunu tarihin derinliğine
Sen diyorsun ki kitaplar var
biz de deriz bana ne
Binlerce insan cennet dediği kapısı penceresi olan evinde
Türküsü var bizde de
Hayâl dünyamız engin
Şapkalı bir harf gibi
Sonsuz bir gülümseme akılda kalan
Açılırken ufkumda
Birazdan daha özel bir sayfada
Bir kaç kişiyle de olsa
Herkes orada
Hepimize mutluluk
Dilersen ızdırap
Bazen beni üzüyor
Her kelimeyi biliyor
Benimle konuşmuyor
Cehennem ateşi yerine kitabı var
Öğüt alana pislik yerine ödülü var
Kalbi temiz yaparken temiz dersen cenneti var
Yalnızlık çekme diye gördüğü her şeye gücü yeter
Soracak olursan alnından öpmez ama tacını takar
Sevimsiz bulduğun şeylere alerjisi var hiç zora koşmaz
sen iste dağlar yürüsün
sen iste güller konuşsun
sen istersen kabul olur hislerim
sen istersen görünür bana da yolum
ama sen iste
Aynı konuya açılan bir sayfa olsan
Aynı yolda yürüyen bir kalem olsan
Aynı sebeple sevgiye aç olsa renklerin
Aynı dokuda bir huzur bulduğunda gözlerinin baktığı uzak düşlerde bir yorgun nefesten sonra sana tanıdık gelen estetik bilgeliğin edindiği en yüksek notanın son sorusu da yanıtlanmış gibi bana baktığında
Seni tanıyamaz mıyım
Sonra da sevgiden söz ettiklerini sanıyorlar
O konudan tek söz eden insanları hiçe sayarak
Gökyüzü yokmuş gibi
Kalbi temiz diye bir iki konu anlamış
Elinden tutan ilk arkadaşıyla hayatını planlamış
Yaşadığı topraklar adına her şeye saygıyla bakmış
Sen her günün baş tacısın
Sen her yüzün nurusun
Sen her vicdanlı kalbin onurusun
Sen her aklın vardığı tek gerçeksin
Sen her hünerli elin tek doğru bildiğisin
Sen ışığın güzelliğisin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!