Hiç kimseyi aramıyorum,
Kendimden başka
Hiç kimseden kaçmıyorum,
Kendimden başka.
*
Ankara'da ikamet ediyordu. Eskişehir'de Sosyal Bilimler Enstitüsünün bilmem ne ana bilim dalının bilmem ne kürsüsünde yüksek lisansı kazanmış, dersinin olduğu günler kimi zaman hızlı trenle, kimi zaman AŞTİ'den otobüsle Eskişhir' e gidiyor, ders sonrası Ankara'ya o an mutat olan araçla geri dönüyordu.
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Naziresinde sevda,
Dağ sustu,
Gideninin kendine gelişine,
Gelenin kendinde kalışına çığlıklar, çığ gibi büyüttü serkeş arazını Nirvanasındaki abdal sevdanın..
Ah deli Ayten,
Ezelinde,
Vefayı senden öğrendi ölüm... Aşk olsun ki.
Boşvermişlikle başlamıştı her şey.
İnanmadılar,
Hoş inandırmak mı,
Boş vermiştim çoktan.
Rumuzuna gizlenmiş kalemin peşine takılmıştı, kendi yoktu.
Sevgiyle...
Eskimiş bir rumuz gibi çalındı kalemim
Ben mi?! her şeye çoktan boş verdim...
Boşvermişlikle başlamıştı her şey.
İnanmadılar,
Hoş inandırmak mı,
Boş vermiştim çoktan.
Rumuzuna gizlenmiş kalemin peşine takılmıştı, kendi yoktu.
Sevgiyle...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta