Evîna me wek evînek xemxrîye
Ez aşiqê çîyayên wî, kevir û axa wî,
Hêşinahîya mêrg û zozanên wê,
Dengên çemên pêl bi pêl diherike,
Kevokên reng bi reng xulxulî.
Ew deng dîroke
Xemla xewnên her Kurdeke,
Ew denk qerîne
Qerîna axek birîndare,
Ew deng lorîne
Lorîne dayîka me Kurdane
Yaşamak, bir eylül esintisi gibi.
Bir papatya kokusu.
Üstüne bir de kaçak mısrayla demledin mi yüreğini, Tokuşturdun mu bir dost sohbetini,
işte yaşamak...
Geçmişin kıyısına bıraktım artık
Yaşama dair tüm sevinçleri.
Şimdi hayat boğuşan dalgaların sırtında süzülüyor.
Martıların kanat çırpışlarına eşlik eden ezgiler dilimde
Geleceğimi yakıyorum tabakamın son tütünüyle.
Şiirlerim hep dağlara sığınır
Şarkılarım yankılanır vadilerde
Tüm patikalar göğün maviliğine çıkar
Tüm güzellikler hep maviye çalar.
Ört gözlerindeki perdeleri
Heva saî û dil xemgîn,
Dest bide min, ka destê te ?
Şev xalî û stêrk wenda,
Ronîke min ka çevên te ?
Di kolanên dilek sêwî da bêkesim,
Îro pênûfsam birîndare,
Lê tu ji min dixwazi Ku binîvsim,
Beje Ronya ez kîjanê binîvsim;
Hêsrên dayîkan?
Qerînên zarokan?
Hawara keç û xortên dest hinekirî?
Dağlar kadar mı büyük sevdam ?
Yoksa sevdamdan mı dağlardaki bu endam?
Gökyüzünden mi o mavi bakışların?
Yoksa bakışların mı dokundu mavisine arşın ?
Mısralarım güzelliklerle dokunur
Her insan kendi hayatının şairidir.
Dünyamı renklendiren,
Yaşamıma ahenk katan,
Her kafiyesinde ayrı bir heyecan
Bir şiir aldım kaleme
Senle hayatım kesiştiğinde.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!