Kanaat; büyük zenginlik, bilene,
Nimet artar gelir, şükür edene,
Kanaatla yüksek iktisat olur,
İktisat eden kul, bereket bulur.
Kuzu doğsa, yaylada otu biter,
Verilen fıtri rızk her kula yeter,
Rezzak, Rabbim; başka yerde arama,
Açlıktan korkup etme kendin heder.
Dünya böyle, her dönemi kararsız,
Azla yetin, ihtiyaçlar sınırsız,
Ata öğüdü; yola çıkma azıksız,
Az ye, az konuş, dost arama kusursuz.
İşten artmaz, dişten artar demişler;
Tasarrufun temelini bilmişler,
Üretmeden tüketmek yok, demişler,
Çok üretip, az tüketip gitmişler.
Hayırda israf, israfta hayr olmaz,
Müsrife dünya yetmez, bu böyle gitmez,
Yarına bir lokma, tasarruf etmez,
Şükür yoksa, hiç bir şey mutlu etmez.
Derler ki; dişi kuş yapar yuvayı,
Aşkla içini sıvayı sıvayı,
Erkeği rezil de eder, vezir de;
İsraf varsa ev de yoktur huzur da.
Hasan Özçelik,
(13.08.2018, Isparta)
Kayıt Tarihi : 13.8.2018 12:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Böyle mühim bir konuya eğilip işlediğiniz için sizi can-u gönülden tebrik eder hayırlı çalışmalar dilerim.
TÜM YORUMLAR (1)