Rifat Akpınar Şiirleri - Şair Rifat Akpınar

Hasretle, sabırla, aşk ile dermiş
Elleri karanfil kokar kadının
Gönlünü türküye maniye vermiş
Dilleri karanfil kokar kadının
▫️
Gözyaşıyla sular bağı bostanı

Bizim köye gitsem şöyle bi şafak vakti
Yirmi sene öncesine kaçsam diyorum
Şöyle oturup eski dostlarla akti
Güzel günlerden sohbet açsam diyorum
▫️
Düğün olsa baksam Ali'ye hayran ile

Mesele yanlız kalmak değil,
mesele boşa geçen yıllar.
Güz gelmeden solmak değil mesele,
Mesele ihanet sarmalının içindeki kullar.

Mesele yan yana yürümek değil sadece,

Ta tepenin başındaydı evimiz
Okula gidip gelmek zor oluyodu
Arkadaşlardan ayrı verilirdi ödevimiz
Her seferinde öğretmen saçımı yoluyodu
▫️
Okuldan gelince koyunları güderdim

Daha kısa zaman önce
Öyle ne güzel’de sarıldın
Dünya yerinde durdu gülünce
Söyle şimdi niye darıldın

Geçmiş hayatımızın gerçeği

O zahman dağındaki başta
Bir azık ekmeğe sığır güttünmü
Nereye gittin bu genç yaşta
Sürünü birisine kattınmı

Dedimya sürünü birine katmadan

Bu dünyada kaderin yok ise
Çoğun olsa ne, azın olsa ne olacak
Derdin dağlardan çok ise
Yüreğinde sızın olsa ne olacak
▫️
Yoksa ekmeğin, sofranda aşın

Sen benim hayallerimi bilemezsin.
Ne ben anlatabilirim, ne sen anlayabilirsin.
Kendi içimde yaşarım hepsini.
Ne ben söyleyebilirim, ne sen sorabilirsin.
▫️
Ucu açıktır görünmez oradan bakınca.

Gidenler hayâl, kalanlar Rûya
Yaşıyorum öylesine şimdi gûya
Şiir yazıyorum gece gündüz suya
Okunsa ne yazar, okunmasa ne
▫️
Çok takılıyorum kişilere ve cisimlere

Duydum arkamdan atıp tutmuşlar
Ciddiye alınır değin olsa n’olur
Aile, çoluk, çocuk unutmuşlar
Sofrada binbir çeşit öğün olsa n’olur
▫️
Bir çocuk başı sevmemişsen