Rifat Akpınar Şiirleri - Şair Rifat Akpınar

Havada pus var, Havada, hüzün.
Gitme desem olmayacak.
Dilim ‘’Git ‘’ demeye mecbur.
Ne var böyle aceleye
Sevincimi yarıda bırakma
Gitme.

Siyahtan yana düşer saçları
Doyurur gönlü, fakiri, açları
Görürsen orada göçmen kuşları
Benim için sarılda öyle gönder

Boşa dönüyor değirmenin çarkı

Geldi geçti senin demin, devranin
Neden gençler ile yarışırsın gönül
Bozuldu bağların, kalktı harmanin
Yol alan kervana karışırsın gönül
▫️
Sevip sevilene saygı duyarsın

GÜL OLSUN; (yeğenime)
▫️
Ağlama ömrün boyunca gül
Yaşadığın Yas Gül olsun
Kapından gitmesin bülbül
Bahçende açan Has Gül olsun

Kimden aldın sen, kimden
Bu endamı söyle güzel
Hangi anadan hangi soydan
Cihan’a geldin böyle güzel

Saçları buğday tanesi, harman

Bu ne güzel kader böyle
Allah’tanmı, kuldan’mı geldin
Çokmu yoruldun gelirken söyle
Bin kilometrelik yoldan’mı geldin

Yüzüne yakışmış bağladığı alı

Senelerin hüznü var içimde;
Kâh ağıt, kâh içine atış,
Her sabah o ses kulaklarımda;
Kâh rûya, kâh sessiz kalkış.

Hergün Ettiğim ah ile,

Düşüme girdin sabaha karşı
Razıyım, arada böyle girsen’de olur
Uyanarak, inlettim dağı taşı arşı
Karşımda bir kerecik,gülsen’de olur

Bilinmez kim kime neden küstü

Başımda bir derya seli
Geçecek tamahta inşallah
Bu yüzden uzatamadım eli
Geleceğim nikahta inşallah
▫️
Mutlu olsun gideceğin yer

Bana gelmiştin 17 yaşında
Muradım var kirpiğinde kaşında
Seninle öleyim’de mezar taşımda
Adını yazsınlar senem diye

Varsın ya, yuvamda bacam tüter