Rezzan Kafalı Şiirleri - Şair Rezzan Kafalı

bölünmüş kiraz çiçeği gibiyim
ellerin uzattığın yerde
gözlerin hep gecelerde

bilmem eksik kalacak mı
kiraz çiçekleri

Yoksulluk öz be öz kardeştir
Ve dilden düşmeyen türküler
Yanıp tutuşan yüreklerle
Onurlu gözler

Yabancıdır bilinmezlik

Nasıl da oynaşır ay ışığında sular
Boyun büker kimi zaman ağlaşır yıldızlar
Ben sensiz geçen günlerimden birini daha yaşarım
Sanadır bütün şarkılarım

Biri hüzünlü bir şarkı fısıldar geceyarısı

Bilir misin?
Hani köpukler usanmadan çarpar
Kayalara...
Keskin bir bıçağın izi gibidir
Taşın parlak yüzu...

Bir hazırlıktır başlıyor
Sonsuzluğa
İlk hava
İlk nefes
İlk haykırış

Ne ölmeye gücüm var
Ne yüreğimde yangın
Bitiyor
Bir hayal gözlerin kömür karası
Yağmur yağacak
Bulutların içinde kalacak gözlerin

sessizim
ıssızım
ışık kanar gibi yüreğim
güneşte yanmış gibiyim

sağnaklarım

Birgün geliversen, bin mum yakarım denizde
Kıyı boyunca titrer alevim
Sararsa kolların
Marmara yanar
Marmara kavrulur

derin sessizlikteyim
icimdeki yalnızlık tutuşuyor
söndüremiyorum

ay tutulması gibi
yüreğim

- 'Ya onur? ' dedim ...
- 'Neymiş? ' dediler...
- 'Hani ..' dedim...
- 'Saygınlık' dedim...

GÜLÜMSEDİLER...