ANADOLUM
Reyhan K-Luttman 5 Aralık 2018 · 2 dakikalık okuma ·
Analar Dolu Anadolum.
Biz Anadolu'da at sırtında tarlaya giden,
Ayse Anaların, Fatma Anaların, Hatice Anaların torunlarıyız.
Kalbimiz sızlıyor ta derinden!..
Bu gün millet yine ağlıyor.
Anadolu mahsun, Anadolu yalnız.
Anadolu sensiz ve kimsesiz.
Sele kapılmış yaprak gibi
DERİN BAKIŞLIM!..
GÖZLERİN DERİN BİR DENİZ
RUHUN OKYANUS
GÖZYAŞIN SEL
KENDİN BİR ÖMRE BEDEL
İNSANONĞLU NE ZAMAN İNSAN OLACAK!?..
Öksüz fakir, demeden keyfince eğlenenler.
Dünya, ateş altında hala silah üretenler!
İnsanoğlu yüreğin ve insanlığın nerelerde?
Topla kendini ve insanlığın, hakkını ver.
İçimdeki sessiz çocuksu kavgaları bırakalı çok oldu.
Çok oldu arkadaşlara kahve falları bakmayalı.
Kimbilir!?.. Ne çok ihtiyaçları vardır şimdi.
Bütün gençlik yıllarını hatırlatmaya ve
Onlara öğretmen olacaksın, doktor ve mühendis olacaksın denilmeye.
TARİHE BİR BAK!..
Tarihe bir bak da.
Aç gözünü aç da gör.
Bugün CENNET sana!..
Kadın oldun, insan oldun,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!