Retrospect Şiiri - Serdengeçti Balıkmaz

Asırlardır ayakta, gövdesi kıvrım kıvrım bükülür ve benimle doğar,
Her tomurcuğunda beni doğurur, her yaprağında beni döker.
Her baharında yeniden umut, her kışı köşeli bir dönüşüm, eski yüklerden kurtul.
Her mevsimine özgü meyveleri, her yaz bi döngü sonu, her sonbaharı teselli.
Evrende tek, hayat ağacımın köklerinde
Aşk, sevgi, hayranlık, yatar, karşılıksız.
Çoktan biliyorum, nasıl dipsiz sevilir.
Nasıl kendisiz, nasıl adanmışlıkla.
Ve ağacımın meyvelerinden yedim kucak kucak,
Yanaklarım leke, tişörtümü sepet yapıp toplarım,
Damağımda patlar, suyu ellerimden akar, öyle sevdim uçsuz bucaksız.
İnince kursağımdan aşağı zamanla,
Öğrendim,
Böylesi nefis bir aşkın da ödenir bedeli.
Mideme oturdukça meyvelerim, anladım.
Anlattı bana her biri teker teker,
Damağımda ne kadar lezizse, midemde o kadar ağırmış, açgözlerimle yuttuğum bu meyveler.
Aç gözlerini, böyle kendisiz sevilmez.
Mahvolursun, hayatının ortasına oturur ve git der, itiraf et, apansızca bağır aşkını ona her fırsatta.
Mideni de bozar, onun da yüzüne tükürür, böyle şuursuz sevilmez.
Merdivenleri sağlam çıkmalı, böyle güneşe yakın uçmanın yere çakılışı daha sert olur.
Sonra bir de meyveleri suçlarsın, hayır.
Sevmekte değil kabahat, yokmuşsun gibi sevmekte.
Varını yoğunu hangi sepete koysan delinir dibi,
Hangi meyveden böyle kucak kucak yesen, bozar mideni.
İşte böyle, yıllar boyu öğrendim.
Maharet böyle dipsiz değil, istikrarlı sevmekte.
Doyasıya ye meyvelerini, ama doyunca artık dur,
Sevme demiyorum, yalnızca bugün değil, her gün sevebilmek için biraz durul.
Bilgelikle sev, huzurla sev, olduğu gibi,
Hayatının anlamını ararken rastladığın bu ağacın başka dallarında gezin biraz,
Zira bu ağacın çeşit çeşit meyveleri var.
Her daldan bir avuç koparıverdiğinde "sevme"nin en tatlısı olduğunu da göreceksin fakat öğren işte, öyle kendisiz sevilmez yavrucuğum.
Böyle adanmaz kimseye ormanlar, yarını belirsiz.
Avuçlar dolusu, bir oturuşta patlayasıya yediğinde,
Dalda yarına da meyve bırakmazsan,
Olgunlaşmasına izin vermezsen evinde,
Hiçbir aşka öyle güvenemezsin işte yavrucuğum.
Biliyorum, dünya bir gün, aşk da meyvelerin en güzeli,
Fakat aç gözlülüktü insanı kovan cennetten,
Kimseye, bir yılana kulak asmayasın.
Aradığın güveni gösterecek alanı tanı, ağacına, ona, meyvelerine,
Oturduğun dalı kesme,
Bırak maya tutsun göl, bırak ters yürüsün eşek.
Su aksın, yolunu bulsun.
Acele etme, kimse karışmasın.
İçindeki etekli bilgeye kulak ver, "sakin ol evladım" diyen.