Resulü Ekrem Efendimizin Methi

RESULÜ EKREM EFENDİMİZİN METHİ

Toplanmıştı âlimler ondan bahsediyordu
Kimi dua ediyor kimi de ağlıyordu

Birden söze karıştım baktım onlara dedim
Aziz din kardeşlerim bahsedilen kişi kim

Bana cevap verdiler bahsedilen o kişi
Âlemlerin rahmeti kâinatın efendisi

O benzersiz Peygamber biz de Onun ümmeti
Hak Teâlâ vermişti ona bütün cenneti

Oydu büyük bir önder oydu büyük Peygamber
Tüm vücudu kokardı ter değil misk’i amber

Konuşurken içeri birisi girdi demin
Onun konuşmasıyla titredi bütün zemin

Çünkü bahsediyordu Muhammed’in Eminden
Allah Allah sesleri geliyordu zeminden

Gelin birlik olalım getirelim salâvat
Biz o şahlar şahını eyleyelim esselat

Allahümme salli ala seyyidina Muhammed
Şefaat eyle bizi kıyamete nur Ahmed

Ne büyük Peygamber ki hak Muhammed Mustafa
Ümmet ümmet diyerek sürekli çekti cefa

Miraca çıktığı gün yalvararak Allah’a
Yarap sen ümmetimi erdir dedi felaha

Anlını secdeye koyaraktan ağladı
Ümmetin affı için ciğerini dağladı

Yüce hak buyurdu ki ey habibim Muhammed
Ne istersen vereyim buna dâhildir cennet

Yeter ki sen anlını kaldırasın secdeden
Kâinatı yarattım senin yüzün hürmeten

Eğer sen olmasaydın yaratmazdım âlemi
Senin için yarattım lehi mahfuz kalemi

Söyledi ki yarabbi yanımda yoksa ümmet
Asla bana hoş gelmez emrimde olsa cennet

Ey yüceler yücesi budur senden dileğim
Bunca ümmetim için senden tek şey isterim

Kıyamet koptuğu gün ümmetlerim gelince
Şefaat istemez mi beni o gün görünce

Ben dahi isterim ki şefaat iznim ola
Ümmetin günahı huzurunda affola

Yüce hak buyurdu ki İzzet’im hakkı için
Şefaatle sevindir ümmetini sen o gün

Resulullah anlını kaldırınca secdeden
Gözleri yaşarmışta hakka karşı şükürden

Evet, işte müminler bir bakalım biz kimiz
Biz o şahlar şahının ümmeti değil miyiz?

Daha ne duruyoruz hadi kalkın gidelim
Bizler Resullullah’ın uğrunda ser verelim

Geliniz kardeşlerim birlikte diz çökelim
Habibin hürmetine gözyaşını dökelim

Gözyaşı hürmetine belki bizi affeder
Yarın mahşer yerinde bize şefaat eder

İşte bu şuur ile daima inleyelim
Bizlerde o nebiden beraat dileyelim

Beraat dilemek için bizler şanlı nebiden
Salat selam edelim her dem canı gönülden

Geliniz bir kez daha getirelim salâvat
Biz o şahlar şahını eyleyelim esselat

Allahümme salli ala seyyidina Muhammed
Kıyamette şefaat kıl bizlere nur Ahmet

Müçtehit'e nasip etti şiir yazmayı hüda,
Sen de şefaat eyle olmasın sin'de cüda.

Sözlük:
Sin :Kabir, Mezar

İsmet Murat(Müçtehit)
Halk Şairi