Resul Uzun Şiirleri - Şair Resul Uzun

Gülmedi talihim bahtım karalı
Kalbim kırılmış gönlüm yaralı
Affetmem terk edip giden maralı
Cenazemi eller kaldırsın benim...

Maziye dönüpte geriye baktım

Rahmana Kavuştun Kaybettim Yeni
Çiçegim Diyerek Severdim Seni
Öksüz Bıraktın Aglattın Sen Beni
Saçları Kınalı Çilekeş Anam

Gözlerimin Baksan Akan Yaşına

Bayramda Kapı Kapı Dolaşırdık
Hep Beraber Şekeri Paylaşırdık
Düşüp Kakmaya Bile Alışırdık
Ah Yeniden Çoçuk Olabilseydik

Kış Gelince Naylon İle Kayardık

Domuz gribi Kuş Gribi Derken
Nereden Çıktın Sen Corona Virüs
Daha Yaşımızda Genç Ölüm Erken
Bulaşma Bizlere Corona Virüs

Yerinde Durmaz Hızla Yayılırsın

Solyanıma Girdin Nasılda Öyle
Bırakıpta Gitme Olmazki Böyle
Yaradana kulum sanada köle
Daha Ne Yapayım Banada Söyle

Bize Diyorlardı Aşıkla Maşuk

Hepimize Tuzakları Kurdular
Dogu Batı Tüm Avrupa Uydular
Vücudumuza Neşteri Vurdular
Deccalin Askeri Küreselciler

Nuh Tufanı Olmadan Bekler Gemi

Aldırış Etmezsin Neden Sözüme
Dönüpte Bakmazsın Biran Yüzüme
Yaşları Doldursan Hergün Gözüme
Bırakamam Seni Kara Sevdalım

Nereye Gidersen Senle Gelirim

Bülbül Ötmez Oldu Gönül Bagımda
Karlar Erimedi Ahir Dagında
Günler Göremedim Gençlik Çagımda
Derdimi Kimseye Söyleyemedim

Eller Bahar Yaşar Bende Kışımı

Gücüm Kalmadı Ki Yorgun Bedenim
Kimlere Ne Deyim Sensin Nedenim
Tutmaz Oldu Artık Tutan Ellerim
Dermanmı Bıraktın Yar Dizlerimde

Sırtıma Yükledin Hayat Yükünü

Şu Yalan Dünyada Kalmadı Tadım
Deliye Döndügüm Söylenir Adım
Gözlerimde Kaldı Benim Muradım
Derdimi Ellere Diyemez Oldum

Birgün Gülemeden Hergün Ağladım