Resul Civcik Şiirleri - Şair Resul Civcik

Ambar köyden hatır gönül kanadı
Duvar bendim emmim Ali Atilla
Bilmeyen yok başlamışlı inadı
Geçer sandım emmim Ali Atilla

Yokluk sefaleti çektiniz sizler

Yetmiş’li yılların koca çınarı
Bilmeyen ne bilsin İba’nın Ali
Ambar köyü’müzün mizah pınarı
Suskunlara dilsin İba’nın Ali

Seherde nem poyraz yakardı hava

Ceketsiz koymuşlar lakap adını
Karaağaç köylü Ali Usta’nın
Onu tanıyanlar bilir tadını
Huyu esnek yaylı Ali Usta’nın

Yıllar önce köyden geldi gurbete

Mevlâm vermiş cılasını
Ali Özcan Zeybek Emmi
Duydum bir gün selasını
Ali Özcan Zeybek Emmi

Ağıtlar’ın öğün aşı

Kutören’in hocasıdır
Ali Hoca Bey Uyanık
Güzel İzmir locasıdır
Ali hoca vay Uyanık

Kültürü’nün aşığı o

Kurudu sazlıklar yaylağın bitti
Allı Turnam sana böyle ne olmuş
Tilkiler yavrunu yiyerek gitti
Allı Turnam sana böyle ne olmuş

Karlar yağdı soğuk oldu kondun mu

Allı turnam gider isen
Selâm söyle bizim yurda
Akgöl de su yatar isen
Selâm söyle bizim yurda

Gez ovayı çoktur yemi

Geçti üstümden geçti günler aylar seneler
Tahribata ugradı bütün duygu doneler
Beden yorgun duygularım inim inim inler
Alt yapısı olmayan bir şehir gibiyim
Ne zaman hüzünlensem yüreğimi sel basar
Ve ne zaman düşünsem seni

Yeşil yeşil bahçe bostan bağların
İlkbaharın kışın güzün coş Ambar
Dört yanın çevrili cıplak dağların
Cemalin ne güzel yüzün hoş Ambar

Garaova Goraşburun Sutaşı

Bir bir gezindim köy sokaklarını
Çocukluğum kayıp nerde Ambar’ım
Toplardım dağlardan kekiklerini
Çocukluğum kayıp nerde Ambar’ım

Side Mara Lahti Romalı ağı