Resm-i Geçit Şiiri - Levent Topludal

Şu dünyaya adım atan bir canın
Başından her türlü iş gelir geçer.
Günü güne uymaz gencin, kocanın;
Bazı dertli, bazı hoş gelir geçer.

Kimisi ayaktır, kimisi baştır;
Kimisi muhabbet, kimi savaştır;
Bedeni topraktır, hanesi taştır;
Toprak, toprak olur; taş gelir geçer.

Âdem'den beridir kişi cihanda,
"Asra yemin olsun çoğu ziyanda."
Yemede, içmede, tarla tapanda
Ezanlar okunur beş gelir geçer.

Çamlara su girer, reçine döner;
Yok iken var olan hiçine döner.
İnsan gezer, tozar, içine döner;
El ayak çekilir, dış gelir geçer.

Her yeni gün, eski günleri doğrar.
Zamanın hükmünden kim etmiş firar?
Can alıcı melek her eve uğrar;
Ana, baba, evlat, eş gelir geçer.

Çıkarı susturur boş boğazını,
Duyamazsın bir gün itirazını.
Açmayanın, zulüm varken ağzını
Ayları, yılları boş gelir geçer.

Alev alır, yanar, hırs ateşinde;
Yenilir nefsine aşk güreşinde;
Aç bir kurttur dünyalığın peşinde;
Uluya uluya peş gelir geçer.

Varken cismimizde cennetten maya,
Yetmez heveslere bu fânî dünya.
Ömür dedikleri bir anlık rüya;
Uyuyan uyanır, düş gelir geçer.