Resimdeki Çocuk Şiiri - Vedat Koparan

Bir resim karesinden süzülürken
Bir resim gelir beliri verir gözlerinizin
Ta odağına yerleşir, iner yüreğinize
Düşünceler alır sizi sizden
Başlarsınız
O gözlerdeki yansımları içmeye

Yaşam içinde yaşananları
Çocuk ağlamalarını düşünürsün
Düşündüğün
Belki de
Hiç farkında olmadığın
Kendi çocukluğun
Yada
Genel olarak çocuklardır.
Hangi yaşamın
Hangi kesitinde
Hangi toprak zeminde
Beton duygulara çarpan o göz yaşlarıdır..

Ne görüntüler geldi geçti
Gördük tanık olduk değil mi
Hadi önce uzaktan başlayalım
Suya taş atmaya..

İkinci paylaşım savaşında
Faşist Nazilerce uçaklardan saat, çukulata atılır
Buna uzanan o masum eller
Uğur’um gibi bin parça..

Afrika da B.M. kampına gitmeye çalışan zenci çocuğun
Açlıktan ölmesini bekleyen ardında Akbaba

Uzak Asya da atomun Japonya’da,
Naplmın Vietnam’da
Yaktığı bedenindeki çığlığı..

Latin Amerika’da
Şeker kamışı tarlalarıyla birlikte yakılan..

Orta doğuda Filistin’de
Duvar dibi nişangah olan
Körpecik kolları tuğla ile kırılan
O genci onursuzca yere yatıran

Yakınlaştık değil mi
Bellekleri tazeleyelim

Basında bazen sür manşet
Genelde sümen altı manşet
Doğu illerinde
Mayınla oynayan çocuklar
Bahriye üçoklar, Onat kutlar..
Bartın da bir aile
Yeni doğan çocuklarına bir
Yeşil kart bile alamayıp
Yetersiz beslenmeden
O güzelim taze fidanın toprağa verilişi.

Biliyoruz duyduk tanığı olduk
Sesimiz kısıktı esmiyordu rüzgarımız
Zayıftık kendi gücümüzün
Bilincine varamadığımızdan
Zayıftık akamıyorduk aynı denizlere
Yıllar öncesinden kesilmişti yollar
Budanmıştı ne çok ne genç fidanlar..

Hali duruşu ağlamaklı
Bakışı donuk değildi
Soran; arayan
Acabalar, nedenler vardı
Geleceğe dair kaygıları taşıyordu
Şimdiden duyup hissedercesine
O göz yaşlarında, bakışlarında..

Hiç susmayacak
Ah o çocuk yok mu
Hep ağlayacak böyle
Geleceğimi çaldılar
Kara bulutları indirdiler düze diye..

Bir resim karesinden süzülürken
göz yaşları içime akıyordu..

Büyüme çocuk büyüme
Her büyümek için attığın adımda
Kaç kapı ardı gerçekliğe varacaksın
Zaman dar, zaman sıkkın
Aralanacak acıların, kanayacaksın
Diplerden en derinden yanacaksın
Acıları dağlaya, dağlaya
Hadi kalk ayağa
Aşıralım yıldızları çalalım şu kapıları..

Bitmedi…

Vedat Koparan 31.07.2003